Het nieuw seizoen begint weer.. den ene is in de winter goed bezig gebleven.. den andere niet.. en zal in't begin harde noten te kraken hebben.. en als de winter- hardrijder(ster)s later op't seizoen stilvallen.. iedereen wordt er al is afgereden.. hier de 5 fasen waar je dan door moet.. We hebben ze verleden jaar al aangehaald, we herhalen ze graag ;-) nog is:..
Fase 1: shock en ontkenning.
Je schakelt op.. je schakelt af..
Je gaat recht op de pedalen.. je valt terug in je zadel..
Je kijkt met ongeloof als andere fietsers je langst beide zijden passeren..
Je bent als Mozes die stil staat in een zee van lycra koersbroekskes..
En de realiteit is dat je volk gaat.. en ze gaan zonder u... Fase 2: Woede.
Je wordt boos op iedereen.. op je metgezellen.. die bloemkolen met worst die je als middagmaal had.. je trainingsmaat die afbelde om te trainen.. of die grote frit die je gisterenavond bij den Danny ging halen...
Je bent vooral boos op jezelf.. die f*cking pijn in je benen, dat is de weekheid die je lichaam wil verlaten godverdoeme..! Fase 3: onderhandelen en smeken.
Je begint met het maken van afspraken met jezelf..
Je zal geen pinten meer drinken.. niks vettig meer eten.. stoppen met suiker.. je zal minstens 5kg afvallen.. meer fietsen in de week.. een beter mens worden..
Je wil dit alles doen.. als je er toch maar gewoon mag blijven aanhangen.. Fase 4: Depressie en eenzaamheid.
Je groep is "gone".
Je probeert existentiële levensvragen te beantwoorden zoals: doe ik ooit nog aan zoiets dom mee.. en waarom doe ik deze stomme sport nog..
Je zoekt naar iets waar je beter in zou zijn.. zoals in de zetel liggen.. Fase 5: aanvaarding en hoop.
Je herinnert je dat IEDEREEN er wel is wordt afgereden.. het komt wel goed..!
Je bent nu vrij om de rit in alle rust.. op je eigen tempo uit te rijden..
Je krijgt een gevoel van vrede over je.. want nu ben je gewoon weg voor een ritje.. en dat is altijd een goei zaak..!
Dan zie je in de verte dat ze op je wachten.. miljaarde.. subiet zit je terug in .. Fase 1...